Stulejka – czym jest i jak wygląda operacja

Problem stulejki dotyczy szerokiego grona pacjentów – chłopców oraz dorosłych mężczyzn, niezależnie od wieku. Najczęściej problem pojawia się w okresie dojrzewania i po 50. roku życia. Ignorowanie problemu w niektórych przypadkach rodzi poważne konsekwencje, dlatego jeśli problem i uczucie dyskomfortu się nasila, pojawiają się stany zapalne, to wskazana jest wizyta u specjalisty, który dobierze właściwe leczenie. Mowa o stulejce oraz operacji stulejki. Poniżej znajdują się podstawowe informacje o stulejce oraz operacji stulejki, a także jak taka operacja stulejki wygląda.

Czym jest stulejka?

Stulejka to schorzenie występujące u chłopców oraz dorosłych mężczyzn. Dotyczy konkretnie żołędzi penisa i polega na zwężeniu ujścia napletka, które uniemożliwia (stulejka całkowita) lub utrudnia (stulejka częściowa) zsunięcie napletka i często blokuje swobodne oddanie moczu.

Pojęcie stulejki ma sens dopiero od pewnego etapu życia

Stulejka jest zjawiskiem fizjologicznym, które dotyczy dzieci w wieku do 5. roku życia i jako taka u młodych chłopców może nie wymagać. Dopiero u mężczyzn w wieku osiągnięcia dojrzałości płciowej, a u których stulejka nie znikła, leczenie stulejki ma sens i rozwiązaniem jest operacja. Ostatnie badania wykazują, że stulejka może występować również u kobiet, w postaci stulejki łechtaczki.

Jakie są objawy stulejki?

Typowe objawy to ból przy stosunku, nawracające zakażenia prącia lub układu moczowego, zwężenie napletka, niemożliwość zdjęcia napletka, kłopoty z wysikaniem się, ból przy masturbacji. Należy mieć na uwadze, że nieleczona stulejka oznacza stany zapalne, do których prowadzi niewłaściwa higiena prącia. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie zasad higieny od wczesnych lat życia, by nie dopuścić do powstania stanu zapalnego i wynikających z niego konsekwencji, np. zatrzymania moczu lub raka prącia.

Rodzaje stulejki

Stulejkę możemy podzielić na kilka rodzajów
• Stulejka pełna – gdy napletek nie pozwala odsłonić żołędzi penisa
• Stulejka niepełna – gdy napletek umożliwia odsłonięcie żołędzi prącia częściowo
• Stulejka niepełna – gdy napletek pozwala na odsłonięcie żołędzi prącia w stanie erekcji
• Stulejka niepełna – gdy możliwe jest zsunięcie napletka z żołędzi, ale przy erekcji pojawia się ból i ucisk w rowku zażołędnym.

Jakie jest leczenie stulejki?

Najczęściej jest ono chirurgiczne, a zajmuje się tym chirurg urolog. Przed operacja wymagana jest konsultacja u lekarza- w jej trakcie uzyskasz wszelkie informacje odnośnie swojego stanu zdrowia. Zaproponowana zostanie Ci metoda usunięcia stulejki bądź plastyka napletka, a także wytłumaczone będzie, dlaczego powinieneś poddać się operacji stulejki.

Jak przygotować się do operacji stulejki?

Operacja stulejki wymaga wykonania badań kontrolnych: zrób morfologię, oznacz czasy krzepnięcia. Nie są to badania trudno dostępne, wykonasz je w każdym laboratorium diagnostycznym. Ponieważ operacja stulejki to zabieg chirurgiczny, to badania te są obowiązkowe. Nie jest natomiast wymagane badanie ogólne moczu przed operacją usunięcia stulejki.
Dowiedz się, czy nie masz uczulenia na leki stosowane w znieczuleniu miejscowym (np. czy po znieczuleniu u dentysty nie było powikłań). Ważne też jest, czy aktualnie masz stanów zapalnych napletka w pobliżu ujścia napletka- dobra praktyka lekarska stanowi, że stany zapalne są przeciwwskazaniem do operacji stulejki oraz plastyki napletka.

Co dalej?

Mając wyniki badań, możesz rozpocząć leczenie stulejki. Operacja stulejki jest procedurą jednodniową. Nie wymaga bycia na czczo – wystarczy że przed zabiegiem zjesz lekkostrawny posiłek na 2-3 godziny przed. Sam zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Nie należy się stresować.

Obrzezanie czy plastyka napletka?

Operacja stulejki może być wykonana na dwa sposoby. Decyzja o rodzaju zabiegu należy do Ciebie oraz lekarza. W niektórych przypadkach podejmie ją za Ciebie chirurg urolog. Wybór sposobu leczenia – obrzezanie lub zabieg plastyki napletka podyktowany jest sytuacją. Gdy ujścia napletka jest zarośnięte całkowicie, bądź napletek jest silnie zrośnięty (np. na skutek braku higieny) potrzebne będzie obrzezanie. W innym przypadku można wykonać plastykę napletka. Jedno jest pewne. W każdym przypadku leczenie stulejki jest chirurgiczne.

Operacja obrzezania

Operacja stulejki poprzez obrzezanie jest zabiegiem urologicznym. Wykonywana jest przeważnie w znieczuleniu miejscowym, nasiękowym, podczas którego lekarz urolog nakłuwa kilkakrotnie okolice podstawy prącia w celu podania znieczulenia. Możesz odczuwać dotyk, ale nie będzie się to wiązało z bólem w operowanej okolicy. Następnie wycinany jest nadmiar napletka na wysokości rowka zażołędnego. Po zaopatrzeniu krwawiących naczyń pozostała skóra prącia zostaje przyszyta do skóry poniżej rowka zażołędnego.

Plastyka napletka

Operacja stulejki może być też wykonana w mniejszym zakresie. Jeśli obrzezanie jest wykluczone, to alternatywą jest operacja plastyczna, mająca na celu jedynie poszerzenie ujścia napletka. Istotą zabiegu plastycznego jest zachowanie funkcjonalności napletka po operacji. Napletek po wykonaniu korekcji przykrywa żołądź w całości lub częściowo. Taka operacja stulejki wykonywana jest w przypadkach, gdy problem zwężenia napletka nie jest duży lub gdy pacjent pragnie zachować maksymalną wielkość napletka. Taka operacja stulejki polega na wycięciu jedynie nadmiaru napletka penisa.

Szwy

W leczeniu stulejki stosuje się szwy wchłanialne. Te rozpuszczają się i całkowicie wypadają po 3–4 tygodniach. Dzięki temu nie ma potrzeby ich usuwania. Jeżeli do tego czasu nie odpadną, nie przejmuj się. Lekarz bez problemu usunie je w trakcie wizyty kontrolnej.

Ile trwa zabieg

Operacja stulejki nie jest długim zabiegiem i zwykle trwa od 40 do 60 minut. Po zabiegu pacjent ma nałożony na prącie opatrunek. Pamiętaj, aby opatrunek zmienić następnego dnia w godzinach popołudniowych.

Ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych

Ponieważ leczenie stulejki jest chirurgiczne, to z zabiegiem związane jest ryzyko wystąpienia pewnych następstw i powikłań. Operacja stulejki rzadko obarczona jest powikłaniami, jednakże liczyć się należy z możliwością ich pojawienia się. Jako pacjent powinieneś wiedzieć, że wyróżniamy:

• Złe gojenie się rany
  Mimo zachowania wszystkich zasad aseptyki i antyseptyki podczas zabiegu, okolica operowana jest narażona w okresie pooperacyjnym na częste drażnienie przez bieliznę oraz kontakt z moczem. Z tego powodu rana może nie goić się prawidłowo. Bardzo istotne jest, aby pacjent w okresie pooperacyjnym unikał wzwodów i zaniechał współżycia przez okres do 4 tygodni. Niestosowanie się do tej zasady może doprowadzić do rozerwania szwów i rozwoju stanu zapalnego, a w efekcie nieestetycznych blizn. Wówczas operacja stulejki może zostać powtórzona. Jeżeli stan rany w okresie pooperacyjnym jest niepokojący, to warto, by dowiedział się o tym operujący lekarz urolog. Chirurg oceni wówczas, czy konieczna jest interwencja zabiegowa lub stosowanie antybiotyku.
• Krwawienie miejscowe
  W rzadkich przypadkach po kilku–kilkunastu godzinach od operacji stulejki może wystąpić krwawienie miejscowe objawiające się przekrwieniem czystego uprzednio opatrunku i aktywnym sączeniem się krwi. W takim przypadku pacjent powinien ucisnąć krwawiące miejsce czystym jałowym opatrunkiem. Jeżeli po kilkunastu minutach krwawienie utrzymuje się – skontaktuj się z lekarzem. Chirurg urolog powinien się temu przyjrzeć.
• Uszkodzenie żołędzi prącia
  W przypadku zaawansowanych postaci stulejki z obecnością nasilonych zmian zapalnych (częsty obraz u dorosłych mężczyzn) chorobą zajęta może być również żołądź. W takim przypadku po zabiegu żołądź lub trzon penisa mogą być zdeformowane.
• Przedłużający się stan zapalny
  Jeżeli rana goi się dłużej, niż przez liczbę dni określoną przez lekarza – zgłoś się na wizytę kontrolną.
• Alergia
  Inne powikłania występują niezwykle rzadko, mogą jednak być potencjalnie groźne dla zdrowia i życia pacjenta. Dotyczą one pacjentów, u których dochodzi między innymi do reakcji uczuleniowej na stosowane leki, w tym (najczęściej) lek znieczulający miejscowo. Jeżeli zatem jesteś uczulony na jakikolwiek lek – należy się do tego przyznać. Twój chirurg urolog musi o tym wiedzieć, jeszcze zanim zacznie zabieg usunięcia napletka lub stulejki.
• Ból w operowanej okolicy
  Operacja stulejki to zabieg przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym. Po zabiegu ból zwykle jest miernie nasilony i możesz potrzebować leków przeciwbólowych dostępnych bez recepty.
• Krwiak podskórny, zasinienie skóry prącia.
  Sine zabarwienie skóry trzonu prącia występuje dość często i jest związane z wystąpieniem niewielkich krwiaków podskórnych w związku z wykonaniem kilku wkłuć podczas podawania znieczulenia miejscowego. Zasinienie powinno ustąpić samoistnie w ciągu około 1–2 tygodni po zabiegu.

Wytyczne lekarzy dotyczące rekonwalescencji po zabiegu obrzezania

Gojenie po zabiegu trwa około 10 dni, a czas ten ulega skróceniu, jeśli zabieg był wykonany laserem, a pacjent zastosował się do zaleceń pozabiegowych. Aby zminimalizować ryzyko możliwych powikłań, zastosuj się do poniższych wytycznych:

• Proszę codziennie dbać o podstawowe zasady higieny w miejscu operowanym. Wskazana jest codzienna kąpiel pod prysznicem, podczas której zaleca się umyć prącie całkowicie mydłem w płynie. Po kąpieli nie należy wycierać operowanej okolicy ręcznikiem, tylko odkazić ją za pomocą zaleconego preparatu (np. Octenispet) i pozostawić do wyschnięcia. Następnie wskazane jest pokrycie operowanej okolicy cienką warstwą maści z antybiotykiem i założenie czystego, jałowego opatrunku. Opatrunek zmieniaj codziennie. Tak należy postępować przez okres od 1 do 2 tygodni po zabiegu. W przypadku nie zastosowania się do tego polecenia, może pojawić się problem złego gojenia, który polega na ropieniu rany.

• W pierwszych dniach po operacji stulejki zaleca się utrzymywać prącie pod bielizną całkowicie w pozycji pionowej, co znacznie zmniejsza obrzęk rany i przyspiesza proces gojenia.

• Proszę powstrzymać się od podejmowania aktywności seksualnej przez okres 6 tygodni od zabiegu. Przez czas 1 tygodnia od operacji stulejki wskazane jest również unikanie ciężkiej aktywności fizycznej.

• Proszę nie stosować żadnych doustnych leków hamujących krzepnięcie krwi. Ich zażycie może przyczynić się do wystąpienia masywnego krwiomoczu. Jeśli z powodu obciążeń kardiologicznych przed zabiegiem operacji stulejki odstawiłeś doustne leki przeciwkrzepliwe i rozpoczął stosowanie iniekcji heparyny, proszę kontynuować leczenie iniekcjami przez co najmniej 2 tygodnie lub zgodnie z zaleceniami lekarza.

Operacja stulejki – przygotowania do zabiegu

Bardzo istotne jest udzielenie lekarzowi dokładnych informacji o przyjmowanych lekach, ze szczególnym uwzględnieniem leków hamujących krzepnięcie krwi. Proszę przygotować kartkę z nazwami wszystkich leków, które Pan stosuje.
Ze względu na miejscowe znieczulenie w trakcie zabiegu operacji stulejki nie jest konieczne pozostanie na czczo. Możesz jeść i pić w dniu zabiegu. Należy również przyjmować wszystkie leki w zalecanych przez lekarzy dawkach. Wyjątek stanowią leki zaburzające krzepnięcie krwi. Nieprzestrzeganie powyższych zasad może poważnie zagrozić zdrowiu i życiu pacjenta oraz może być powodem czasowego zdyskwalifikowania pacjenta z zaplanowanej operacji.

Wyniki i leczenie uzupełniające

Operacja stulejki jest w zdecydowanej większości przypadków krótkim i stosunkowo bezpiecznym zabiegiem, którego ryzyko powikłań opisanych powyżej jest niewielkie. Wskazane jest pozostanie pod opieką urologa, który w zależności od wieku i stanu zdrowia pacjenta zaproponuje okresowe kontrole układu moczowo-płciowego.
Powyższy wpis ma być dla pacjentów zbiorem przydatnych informacji, które pomogą w podjęciu decyzji o leczeniu stulejki. Jego celem jest również uświadomienie pacjenta, że każdy, nawet najmniejszy zabieg może być obciążony pewnymi komplikacjami. W razie jakichkolwiek wątpliwości, niezrozumienia całości lub fragmentu informacji proszę zgłosić się do lekarza urologa.